نوشته های قاسم منهی

داستانی که می‌خوانید، خیالی است که می‌تواند در آینده‌ی معاصر به حقیقتی بدل شود که مار را و فرزندان ما را در میان سیاهی قیر گونه‌اش به شادی کردن وادار نماید؛ و چه تلخ است زمانی که انسان در میان برکه‌ی قیر به رقص و پای‌کوبی بپردازد.

 این داستان نگاهی است به‌روزهای بعد از صدسالگی خودم در خانه‌ی سالمندان و جهانی که جنگ‌های بزرگ سوم و چهارم جهانی را پشت سر گذاشته است.  و قوانینی که به رهبری هوش مصنوعی و نظارت وی تنظیم و اجرا می شود و انسان مجبور است به تمکین کردن در برابر آن تا بتواند زنده بماند. این داستان برای امروز ما ملال‌انگیز است ولی می‌تواند به‌نوعی آینده‌ای را پیشگویی کند که می‌تواند به حقیقت رخ دهد. امیدوارم لذتی بیدارکننده را تجربه کنید و اگر در توانتان هست اقدامی کنید تا مصائب این رمان محقق نشود.

 با احترام- قاسم منهی